|
De groep van M.V. Wilkes had in 1949 de EDSAC (Electronic Delay Storage Automatic Calculator) gereed. Dit was de eerste operationele rekenmachine met programmaopslag. Het ontwerp werd gebruikt voor de ontwikkeling van de LEO (Lyons Electronic Office), terwijl er ook een EDSAC II kwam. De LEO werd gebouwd door J. Lyons, dit voor zijn bedrijfsadministratie. In ruil voor een financiële bijdrage aan Wilkes kon Lyons de EDSAC gebruiken als model voor zijn LEO. Hij kreeg opdrachten van verschillende bedrijven, wat leidde tot een nieuwe firma: LEO Computers Ltd. Bij het eerste programma voor de EDSAC werd een methode toegepast, waarbij op een systematische manier commentaar werd gegeven bij de binaire code. De instructies staan in de vorm van bitpatronen op de regels 1 tot en met 19. De EDSAC had ook een rij ingebouwde initiële instructies, die permanent aanwezig waren. Als de computer werd aangezet, werden deze instructies naar het geheugen gebracht om de instructies van een ponsband te lezen. In de beginjaren werden bij elke computer beknopte notaties ingevoerd, zoals bij de EDSAC, vaak symbolische of mnemonische codes genoemd, die op zeker moment binnen een groep gestandaardiseerd werden.
|
| het bouwen vande EDSAC in 1948 |
|
| het opstellen van de crt monitoren voor de display van geheugen en de registers |
|
| kort na de in gebruikstelling in mei 1949 |
|
| de invoer van de programmas |
|
| eerste programmauitdraai |
|
